Materiałów do utworzenia mamy naprawdę wiele. Od najtwardszych (beton, ale kto by chciał go mieć w ogrodzie?) po najdelikatniejsze (trawa, kora). Pośrodku nich sytuują się najpopularniejsze w naszych ogrodach – drewno, kamienie, cegła klinkierowa. Czym się charakteryzują i co wybrać spośród nich?
Jeśli już wiemy, jaki kształt powinny mieć alejki w naszym ogrodzie (a wiemy to stąd i stąd), możemy zapoznać się z niektórymi materiałami do wyłożenia ścieżki. Zarówno trawa, jak i kora stworzą ścieżki delikatne, jednak używając ich powinniśmy mieć na względzie to, że oba materiały będą tak czy inaczej obecne w naszym pobliżu. Powinniśmy użyć ich na zasadzie kontrastu, aby efekt nie był odwrotny do zamierzonego (trawiasta ścieżka wyznaczona na trawniku?) – kora na terenie zielonym sprawdzi się o wiele lepiej, niż w zacienionym zakamarku z większą ilością drzew.
Wiemy już, że prosto wyznaczone alejki wizualnie zmniejszą nam przestrzeń ogrodu. Możemy temu zapobiec i z kolei wydłużyć optycznie ścieżkę przez ułożenie na niej wzdłuż klinkierowych cegieł. Nie tylko wzmocnimy tym samym jej kierunek, ale nadamy jej energii (odwrotnie do ułożenia cegieł w poprzek). Zupełnie inaczej wyglądać będą kamienie użyte jako materiał alejki. Te przypominać będą raczej kocie łby (i podobnie jak one będą niestety śliskie w kontakcie z wodą).
Spośród dostępnych materiałów do wykonania ścieżek ogrodowych do bardziej oryginalnych należą drewno i płyty z piaskowca. Tu jednak konieczna jest uwaga o sposobie ich zabezpieczenia. Drewno koniecznie powinno zostać zaimpregnowane – tutaj największą trwałością cieszy się nasączone pod ciśnieniem substancją ochronną. Dlaczego jednak piaskowiec powinien zostać spreparowany odpowiednio wcześniej? Skała ta przepuszcza wodę. A jeśli ta, nasączona wodą, zostanie ochłodzona do temperatury poniżej 0ᵒ C – popęka. Dzięki naszym wcześniejszym zabiegom ochronnym chodnik zostanie przygotowany na spotkanie z ujemnymi temperaturami i bez szwanku wyjdzie ze starcia z zimową aurą.
Bardzo popularnym materiałem używanym do wysypywania ścieżek jest żwir. Jest łatwy w użyciu, nie potrzebuje wiele starań przed jego wysypaniem do wyznaczonego na alejkę, wykopanego wcześniej korytarza w ziemi i jest łatwy do uzupełnienia. Co więcej – dzięki niemu możemy uzyskać ciekawe efekty kolorystyczne, a to przez umiejętne połączenie obszarów białych (żwir naturalny) i ciemnoczarnych (żwir pochodzenia bazaltowego). Na podobne zabiegi aranżacyjne z udziałem tak kontrastowych barw możemy pozwolić sobie tylko w tym wypadku, kolory pozostałych materiałów są zbliżone do siebie w o wiele większym stopniu.